Geboorteverhaal #2

Geboorteverhaal van een lief klein meisje wat op deze wereld mocht komen met schisis 

Geboren op zondag 20 november 2022 om 17.06

Op 10 november 2022 was je uitgerekend, maar de kleine meid had besloten om nog even te blijven zitten. Je ging pittig eten, bracht een bezoek aan de masseur en acupuncturist tot je had besloten om maar flink op de trampoline te gaan bouncen. Op 16 november verloor je jouw slijmprop toen je uit bad stapte en de dagen daarop voelde je verandering optreden.

Zondag 20 november braken jouw vliezen in de nacht. Het moment was aangebroken, iets waar jullie samen zo naar hadden uitgekeken. Je kon niet in bed blijven liggen en besloot om op de birtball je weeën op te vangen. Je man liet je nog lekker slapen. Tot er een moment kwam, waarop je merkte dat de weeën elkaar sneller opvolgde en je richting het ziekenhuis wilde gaan. Je belde mij om 5.00 en je zei ‘Nou het is nu echt begonnen hoor, ik heb eindelijk regelmatige weeën en deze voelen heel anders dan de voorweeën.’ Jullie besloten om richting het ziekenhuis te gaan waarop ik ook in de auto stapte. We zagen elkaar om 07.20 op kamer 23. Ik deed de deur open en zag je zitten met je ogen dicht op de birthball. Je man had de tens al bij je opgeplakt. Je zag er rustig en tevreden uit en tussen de weeën door vertelde je hoe de nacht was verlopen. Je man zat tegenover je en tijdens een wee pakte je zijn knie vast om op hem te steunen. Hij was daar bij jou, volledig op jouw gefocust met een liefdevolle blik.

Al snel wilde je richting het bad. Met je zonnebril en je oortjes verplaatste je jezelf naar het enorme hoekbad in de badkamer. Het zoutlampje verspreide een zacht licht door de kamer en boven het bad hingen de mooiste affirmaties. ‘Ik ben veilig, Ik ben een Baas, Ik voel me rustig, Mijn lichaam is gemaakt om een kindje te baren.’ Toen je jezelf in het water liet glijden, ontspande alles, je sloot je ogen en genoot van het warme water om je heen. Je man kwam bij je zitten in het bad en tijdens elke wee gaf hij tegendruk op jouw onderrug. Je veranderde af en toe van houding en zo verstreken de uren meedeinend op de golven die kwamen en gingen. Je ademde tijdens elke wee diep in door je neus en je mond weer uit, soms hielp ik je al pratend door een wee, tot er een wee tussen zat die intens werd en je moest spugen. Je ging staan met de douchekop en we lieten het bad leeglopen. Al wiegend en dansend ving je de volgende weeën op. Het bad was ondertussen weer schoon en volgelopen waarop op jouw verzoek werd gekeken door de verloskundige hoe ver je was in jouw bevallingsproces.

Rond 12.00 had je 4cm ontsluiting en je besloot om uit bad te komen. Je wilde even op bed liggen om vervolgens op de birthball de weeën verder op te vangen. Je hebt toen een paar hapjes brood gegeten en tussendoor kokoswater en kopjes vrouwenmantelthee gedronken. Rond 13.00 had jouw energieniveau een diepte punt bereikt en wilde je eigenlijk rust om even te kunnen slapen. Je was al in de actievefase terecht gekomen waarop de rust je niet gegund werd. Je vroeg om pijnstilling, waarop we samen hadden afgesproken om eerst te kijken hoe ver je was. De verloskundige liet enige tijd op zich wachten om je uiteindelijk te toucheren en te vertellen dat je op 7cm zat. Je was zo sterk en de weeën kwamen nu zo intens bij je binnen. De afgelopen 3cm hadden zich zo snel voltrokken dat je besloot om weer in bad te stappen. Je lag met je hoofd op zijn borst en met elke wee gaf hij tegendruk op je onderrug met een borstel. Af en toe kwam de verpleegkundige het hartje luisteren met een doptone, het enige wat je hoorde was de muziek, jouw ademhaling, het kabbelende water en je man die tegen je zei: ‘Je doet het zo goed schatje’ Je zag er heel sereen uit.

Na nog een uur veranderde er iets in je. De druk werd groter en je ervaarde een drang om geluid te maken. De borstel werd vervangen door een warme douchekop op je onderrug en je wisselde af en toe van houding. Na een tijdje veranderde de weeën en werd de druk intenser. Tot er tussen je benen in de top van de wee een paar haartjes zichtbaar werden. De verpleegkundige en de verloskundige werden erbij gehaald en vanaf toen zijn die niet meer van de kamer af gegaan. Je veranderde van een liggende positie op zijn borst naar een handen en knieën positie waarbij de druk op je onderrug toenam. De wilde vrouw in jou kwam los en met elke wee kwam er zo’n ontzettende oerkracht vrij dat de hele kamer er stil van werd. Je deed het zo ontzettend knap en met zoveel kracht. Je maakte contact en vertelde O dat ze welkom was. “Kom maar lief meisje, we wachten op jou” Je man keek mee met een spiegel en vertelde je “Ik zie een enorme bos haar” Je reageerde daarop met een intens krachtige wee waarop het hoofdje werd geboren. Na nog een perswee was O daar en tilde je haar zelf in je armen. “Hee meisje, hallo, is dat mama, daar ben je eindelijk, hebben wij zo uitgekeken naar jouw komst, wat een bevalling he, ik was er bij” Je keek hem aan, die met tranen over zijn wangen jouw een kus gaf. Zoveel liefde en zoveel rust en dan was daar O. Een vader en een moeder zijn geboren.

Je wilde even gaan zitten en al snel gaven de zorgverleners aan dat ze het bloedverlies in de gate wilde houden. Je ging uit bad en probeerde mee te duwen op het bed, na een aantal pogingen was je energie op. De navelstreng was wit en volledig uitgeklopt waarop je man de navelstreng doorknipte. Ze rolde je terug naar een warme kamer waar je oxytocine kreeg. Je lichaam reageerde daarop met behoorlijke krampen. O lag vredig bij haar papa op zijn ontblote borst, zich van geen kwaad bewust lag ze daar haar nieuwe wereld in te kijken. Ondertussen ontfermde een aantal zorgverleners zich over jou. De placenta lag na een uur en 20 minuten nog niet los. Je gaf je over, volledig klaar met de situatie en zo moe. Je man stond naast je en hielp je er doorheen.

Ik keek naar O, wat hebben jullie samen een prachtig meisje gekregen. Zo sterk en met lange zwarte haren. Ze had een vinger in haar mond en keek al zo wijs de wereld in. Ik keek naar je en was zo trots. Ik was toeschouwer geweest van een intens krachtige bevalling die volledig naar jullie wensen was gegaan. Je wilde O weer heel graag bij jouw op je borst. Je rook liefdevol aan haar haartjes en gaf haar kleine kusjes. Dit moment neemt niemand meer van je af.